De TCS London Marathon 2025 – weer een nieuw avontuur voor in de boeken samen met vaders én tevens mijn vaste coach! Beiden op weg naar onze eigen streeftijd op de marathon en een prachtige nieuwe ervaring! Benieuwd naar het full-detailed raceverslag? 😉 Alles over de TCS London Marathon 2025 vind je in deze post!
Op weg naar de 4e ster in London!
Na succesvolle eerdere marathons – samen met mijn vader Peter (Peet!) – was het tijd om te vertrekken richting London! Een ‘kort’ overzichtje van onze eerdere marathons is als volgt:
- TCS New York City Marathon | 05.11.2023 | Ster 1/6
- Omschrijving: mijn allereerste marathon! En voor mijn vader was het weer zijn ‘eerste’ marathon na ongeveer 13 jaar niet meer de marathon-afstand te hebben gelopen! De marathon van NYC zal daarom altijd een ‘speciaal plekje’ behouden ;). Mijn trainingen voor deze marathon gingen ‘slechts’ tot 30 à 33KM. De afstand na de 33KM voelde daadwerkelijk als magisch! Ik had geen idee wat me te wachten stond en ik liet alles maar op me afkomen! 😉
- Mijn gelopen tijd: 03:45:38
- Gelopen tijd Peter: 03:39:23
- Tokyo Marathon | 03.02.2024 | Ster 2/6
- Omschrijving: mijn tweede marathon, direct weer een World Marathon Major – en waaaar! 😉 Wat een plek! Zelf was ik ingeloot via de international tour operator (TUI Sports), alleen mijn vader helaas (nog) niet. Uiteindelijk bleek het toch mogelijk voor hem om mee te gaan, en na erover nagedacht te hebben, besloten we om te gaan! Een mega gave reis, alleen helaas kreeg ik tegen het einde van mijn marathonschema te maken met een hardnekkige blessure – shin splints. Alsnog ben ik de uitdaging met positieve moed aangegaan, alle fysio-adviezen heb ik netjes opgevolgd, wat uiteindelijk alsnog resulteerde in een PR in Tokyo! Maar wel een ‘kapot been’ achteraf, maar dat is een ander verhaal ;).
- Mijn gelopen tijd: 03:37:18
- Gelopen tijd Peter: 03:28:35
- BMW-Berlin Marathon | 29.09.2024 | Ster 3/6
- Omschrijving: Berlin, ich liebe dich! De derde marathon en tevens de derde ster. Voor deze marathon had ik mezelf 1 doel opgesteld, nou ja, eigenlijk 2; genieten én strijden voor een sub 3:30 als eindtijd! En dat is ook daadwerkelijk gelukt. Alles verliep super! Het schema kwam ik vlekkeloos door, de voorbereiding was optimaal – en dat dit resultaat er dan in zit, was geweldig! Ook mijn vader liep een prachttijd en onze eindtijden verschillen maar 2 minuten van elkaar. Ook ben ik hem tijdens de marathon nog tegengekomen! Ik haalde hem in en dacht dat ik voor hem liep, maar wat bleek; mijn vader liep vlak achter me en had mij ongezien later ingehaald. De verbazing was enorm toen ik hem vlak achter de finishlijn zag staan – dat kan je vast wel begrijpen ;)!
- Mijn gelopen tijd: 03:26:45 (tevens mijn huidige PR!)
- Gelopen tijd Peter: 03:24:26
En dan nu… London! Ster nummer 4/6!
Zondag 27 april: de TCS London Marathon!
De voorbereiding op de marathon & tijdsdoelen
Net als bij de marathon van NYC, Tokyo en Berlijn, heeft mijn vader weer het marathonschema voor me gemaakt! Het schema verschilt niet enorm veel van de eerdere schema’s en het overlapte veelal met Berlijn. In de ‘Berlijn-post’ op mijn website ga ik dieper in op dit schema – dus mocht je dat interessant vinden, neem dan zeker daar even een kijkje!
Globaal gezien stonden er in ieder geval weer 4 trainingen per week centraal, met daarbij een mix aan verschillende ‘elementen’ – met de lange duurloop op de zondag als belangrijkste training! Het schema begonnen we weer vol enthousiasme en goede moed, zo’n 12 weken voorafgaand London.
- Startdatum schema: 3 februari 2024
- Einddatum schema: 27 april 2025 (marathon day!)
- Invulling schema: 12-weken, 4 trainingen per week
- Weektotalen:
- Week 1: 65KM
- Week 2: 68KM
- Week 3: 75KM
- Week 4: 66KM
- Week 5: 53KM *(korte vakantie)
- Week 6: 85KM
- Week 7: 83KM
- Week 8: 42KM* (fysio-afspraak)
- Week 9: 62KM
- Week 10: 60KM (taperweek 1)
- Week 11: 43KM (taperweek 2)
- Week 12: 58KM (marathonweek!)
Zoals je misschien wel ziet heb ik in dit schema ook een keer de fysio moeten bezoeken! Meerdere keren zelfs. In week 8 kreeg ik namelijk ineens last van mijn bovenbeen en ik was direct bang dat ik niet meer door mocht trainen. Het hardlopen ging wel redelijk, maar leuk was anders – dus het was een goed idee om de fysio gauw te raadplegen! Uiteindelijk bleek het niks ernstigs te zijn, maar vooral overbelasting en de spier zat volledig vast. Tijd om het dus iets rustiger aan te doen! Zo mocht ik bijvoorbeeld geen intervaltrainingen meer uitvoeren (en wat vond ik dat jammer ;)), moest alles op een easy pace en vooral; kijken hoe het aanvoelt! Met de nodige voorzorgsmaatregelen heb ik gelukkig nog goed door kunnen trainen tot het einde van het schema – wat bijvoorbeeld in het Tokyo marathonschema destijds heel anders was. Daar moest ik 3 weken voorafgaand de marathon rust nemen en mocht ik helemaal niet meer trainen!
Mijn opgestelde tijdsdoel
Ennn dan nu… tijdsdoelen! Ondanks dat mijn bovenbeen wat roet in het eten gooide, had ik alsnog wel een tijdsdoel voor London in gedachte. Natuurlijk een PR indien mogelijk (sub 03:26:45) – maar het liefst nog sneller… Dat heeft namelijk een reden! Samen met mijn vader zijn we op weg naar de Six Stars! NYC, Tokyo, Berlijn en London zijn in de pocket – of nou ja, London moest nog wel even worden gelopen ;). In oktober 2025 gaan we naar Chicago en dan blijft alleen Boston nog over.
Nu is het zo dat je je moet kwalificeren voor Boston, en per leeftijdscategorie en gender is er een vastgestelde tijd. Zo moest ik in mijn doelgroep destijds sub 3:30 lopen – wat ik in Berlijn heb gelopen! 😉 Dan zou je denken; ahhh, maar dan zit je erbij! Helaas zit het net iets anders. In Boston ‘vullen’ ze het startveld namelijk op basis van het aantal inschrijvingen, waarbij de snelste lopers als eerste een startbewijs krijgen. In voorgaande jaren was er vaak een ‘cut-off’ tijd van ongeveer vijf minuten sneller dan het limiet. Dat betekent dat iedereen in mijn leeftijdscategorie met een tijd van 03:25:00 of sneller een startbewijs kreeg, en iedereen die langzamer was, niet. Je kunt dus wel het limiet lopen, maar alsnog buiten de boot vallen :(. Bovendien is het limiet in mijn categorie inmiddels verlaagd naar 03:25:00, waardoor ik mijn tijd in Berlijn sowieso moest verbeteren! 😉
Een lang verhaal kort: met dit limiet in gedachte, had ik voor mezelf een doel opgesteld om én een PR te lopen én een BQ (Boston Qualifier) in London. Dat zou onder de 03:25:00 uur moeten liggen, maar het liefst nog sneller om later niet buiten de boot te vallen! 😉 Maar je kunt wel een hoop willen, de onvoorziene factoren heb je helaas niet in de hand, zoals bijvoorbeeld het weer! En daarover zometeen meer ;).
Nog een kleine toevoeging: mijn vader heeft het limiet al (meerdere keren!) gelopen voor Boston en kan zich dus gewoon aanmelden! Hij moet onder de 03:30:00 lopen en heeft al tijden van rond de 03:20:00 gelopen. Daarnaast wordt hij binnenkort 60 jaar, waardoor hij direct in een ‘soepelere’ categorie komt waarbij het limiet ‘slechts’ op 03:50:00 uur ligt. Dat doet hij goed! 🙂
Het raceverslag: de TCS London Marathon 2025!
De dagen & ochtend vóór de marathon
En dan nu het meest leuke van deze post! 😉 De TCS London Marathon, op zondag 27 april 2025! We waren op donderdagmiddag 24 april al afgereisd richting Amsterdam, naar een hotel vlakbij Schiphol! Vanaf Drenthe/Groningen is namelijk alles al een wereldreis – om überhaupt in de randstad te komen ;). Op vrijdag 25 april ging onze vlucht vroeg in de ochtend vanaf Schiphol naar London Heathrow, waar we na minder dan uurtje in de lucht te zijn geweest al arriveerden.
Ditmaal gingen we op pad met Marathons International, wat ook een leuke ervaring was! Om namelijk überhaupt mee te mogen met deze reis en een startbewijs te kunnen bemachtigen, hebben zelfs de international tour operators (zoals TUI Sports en MI) al een loting. Bij allebei de ITO’s kwamen we door de loting; dat was super! Ik kan in ieder geval altijd nog een aparte post toewijden aan het verkrijgen van de startnummers, de parcoursen, de ervaringen – etc etc. Genoeg om over te schrijven! 😉
Eenmaal aangekomen in London op de vrijdag was het direct op weg naar de Expo! En een korte sightseeing tour door London, per bus. De Expo was zoals altijd weer groots – er was veel te zien, veel te doen & natuurlijk veel sportkleding koop! 😉 Na het ophalen van het nummer en het kopen van de nodige merchandise, gingen we op weg naar het hotel. Op tijd eten, slapen – en op naar de volgende dag!
De zaterdag, de dag vóór de marathon, stond in het teken van een boottochtje (een goede tip ;)), het bezoeken van wat winkels, het marathonparcours deels verkennen en tot slot een tochtje in de gondelbaan! Uiteraard stond er voor deze avond ook weer pasta op het menu in een leuk restaurantje dichtbij het hotel – en het was daarnaast een kwestie van tijdig slapen. Oh, en ik heb nog heel lastminute zonnebrand moeten kopen! 😉 De weersvoorspelling voor het hele weekend in Londen was namelijk erg warm en zonnig, dus zonnebrandcrème zou tijdens de marathon zeker van pas komen. En dat heb ik geweten, kan ik je vertellen!
De ochtend van de marathon vloog enorm snel voorbij! Vroeg opstaan, ontbijten, de race-outfit aandoen en vervolgens per metro en trein vertrokken we richting de start. Het startterrein was weer erg groot, er waren vele mede-lopers, en er was iets nieuws; vrouwelijke urinoirs! Dé uitkomst als je het aan mij vraagt! Geen ellenlange rijen bij de dixies of smerige wc’s… Dit was een super oplossing! En het was daarnaast al erg zonnig op de vroege ochtend in London. Eerst lagen we lekker in het zonnetje te wachten – alleen mijn vader (met zijn goede tips!) gaf aan dat dat niet verstandig was. Het lichaam warmt te snel op en dat zal ons niet helpen gedurende de marathon. Direct gingen we onszelf daarom verplaatsen naar een plekje in de schaduw. Voorbereidingen treffen, zonnebrandcrème smeren en zenuwachtig de start afwachten. Vlak voordat we naar onze corral/startvak liepen, maakte mijn vader nog een foto van me, waarop iemand aanbod om er eentje van ons samen te maken! Altijd leuk en attent – en het resultaat is hieronder te aanschouwen ;). Vóór de start, zenuwachtig, en nog zonder medaille! Hoe lang zouden we erover doen? En lagen er PR’s op de loer? 😉
De marathon: de race, opbouw, uitdagingen & meer!
Gelukkig hadden mijn vader en ik allebei hetzelfde startvak, wave 3! Het startschot klonk en om ongeveer 09:35 mochten wij van start gaan. In ons startvak stonden verschillende pacers, tempomakers – met de eindtijden 03:15, 03:20 én 03:25. Mijn vader wilde graag mee met de 03:15 groep en ik wilde me aansluiten bij de 03:25 groep. Deze groep stond alleen vrij ver achteraan in het startvak, waardoor ik uiteindelijk niet meer met ze mee ben gegaan en mijn eigen plan heb getrokken!
Vóór de start namen vaders en ik afscheid van elkaar en dat blijft toch altijd ergens gek – je loopt op hetzelfde parcours, een eigen (mentale) strijd, en na een aantal uren zie je elkaar weer, maar dan met een glimmende medaille om je nek! De reden dat we niet samenlopen tijdens de marathon heeft te maken met onze verschillende opbouw van de wedstrijd. Mijn vader is van het snel starten en later veel verval hebben, terwijl ik vaak wat constanter probeer te lopen. Daarnaast was ik niet helemaal zeker van mijn eigen kunnen op deze dag; ik had natuurlijk wat problemen gehad met mijn bovenbeen en ik heb het schema toch niet helemaal kunnen afronden zoals ik had gewild. Daarnaast was het erg warm weer; rond de 18 à 20 graden (en het werd alleen maar warmer!). De marathonorganisatie had iedereen de dag vóór de marathon ook al gemaild en ‘op het hart gedrukt’ dat dit geen dag zou zijn voor een PR – tenzij je Sifan Hassan heet ;)!
Alsnog vlogen de KM’s weer voorbij! Althans, de eerste kilometers. Zelf startte ik op een pace van rond de 04:45 min/KM à 04:50 min/KM. Mijn doel was sub 03:25:00, mits het goed ging – en dat betekende dat ik graag tussen de 04:45 à 04:50 min/KM wilde starten. Dit was goed vol te houden, alleen na enkele kilometers van de wedstrijd liep ik al rond de 04:50 min/KM wat me niet bepaald geruststelde. Het kostte me namelijk vrij veel moeite, ik begon het warm te krijgen en als ik nu al op dit tempo liep, zou dat niet veel ‘goeds’ betekenen voor na de 35KM! 😉 Alsnog was het nog vrij aan het begin van de wedstrijd en er kon nog van alles gebeuren, waardoor ik niet direct de handdoek in de ring wilde gooien. Zo lag mijn 10KM doorkomst ‘maar’ 2 minuten van mijn geplande doorkomsttijd (wat rond de 46 minuten zou zijn geweest).
// 10KM doorkomst: 00:48:20
Het is wel grappig om te benoemen dat ik af en toe naar mijn Berlijn raceverslag heb gekeken, ter inspiratie, alsin; wat heb ik daar eigenlijk geschreven! Ik las zojuist een stukje over: “Vanaf de 10KM begon mijn tempo iets in te zakken naar 04:40-04:45 min/KM, wat natuurlijk prima was!”. Had ik dat nu maar! 😉
Vanaf de 10KM in London kreeg ik het namelijk steeds zwaarder! Het was enorm warm en de zonkracht was erg hoog! Ook had ik geen petje op en mijn haargrens had ik vrijwel niet ingesmeerd. Alle hitte ging daardoor naar mijn hoofd toe en dat loopt niet prettig :(. Gelukkig deelden ze om de paar kilometer waterflesjes uit in plaats van bekertjes, wat veel makkelijker was om uit te drinken! De eerste helft van het flesje dronk ik steeds op, en de tweede helft gooide ik over mijn hoofd als verkoeling ;).
Één ding wat ik nog niet eerder heb meegemaakt tijdens een marathon is het bijschaven van je doelen. Althans, bij de vorige marathons is het eigenlijk altijd wel gelukt. Een nieuw PR, een snellere tijd, een ‘perfecte race’. Ik merkte vanaf het begin dat het zo maar eens niet kon lukken op deze dag – en ondanks dat je het liever anders ziet, kies ik altijd voor mijn gezondheid! De medelopers om mij heen hadden het ook zwaar, af en toe lag er iemand langs de kant (heel sneu…) en er stonden enorm veel sproeiers om iedereen maar af te koelen. Vanaf KM 16 ongeveer heb ik daarom ook ervoor gekozen om het rustig aan te doen – en om de finishlijn te behalen in plaats van het doorpushen voor een PR. Liever gezond en wel de finish behalen, dan de finish überhaupt niet behalen omdat ik te druk bezig ben met een bepaalde tijd! Nadat ik deze keuze had gemaakt ontstond er direct ook meer rust – en besloot ik zelfs om rond KM 18 snel een wc te bezoeken! Iets wat ik normaal noooooit zou doen tijdens een belangrijke race! Alleen omdat het zo warm was en ik bang was voor dehydratie, had ik voorafgaand de race iets te veel water gedronken. En omdat ik het toch rustig aan deed, kon dat korte wc-bezoekje ook nog wel bij de tijd worden opgeteld! 😉
Het motto was “finish lines not finish times!” en ondanks dat de race zwaar was, was het wel prachtig en gaaf om zo door London te lopen! Met het hoogtepunt vlak vóór het halve-marathon punt; de Tower Bridge! Op dit moment had ik mijn telefoon ook gepakt om dit moment vast te leggen, iets wat ik ook normaal gesproken niet zo snel zou doen tijdens een race ;). Ook vroeg ik me af hoe het bij mijn vader zou gaan; had hij het net zo zwaar als ik? Of ging hij als een speer? Ik hoopte natuurlijk op het laatste!
// 21.1KM doorkomst: 01:45:58
Na het halve-marathon punt keek ik uit naar het volgende punt; 25KM, vervolgens 30KM, en zo door! De race was nog steeds zwaar en ik had vooral in gedachten: hoe ga ik ooit de finish behalen? Het leek voor mijn gevoel namelijk uuuuren te duren! Opgeven doe ik niet zo snel en al helemaal niet bij een Major, maar het dwaalde af en toe wel even door mijn gedachten ;). Gelukkig was er genoeg te zien op het parcours: de vele aanmoedigende menigten, mooie kostuums (respect!) en natuurlijk alle mede-lopers. Hardlopen is misschien een individuele sport, maar toch voel je je tijdens de marathon zeker niet alleen! 😉
// 30KM doorkomst: 02:35:40
Na elke ‘series’ van 5KM werd het verval steeds groter en groter. Waar mijn allereerste doel rond de sub 03:25:00 uur lag, schaafde ik dat al gauw bij naar sub 3:30. Toen dat buiten bereik was, was mijn doel een snellere tijd dan in Tokyo (sub 03:37:00), en toen dat buiten bereik lag was het; de finishlijn behalen. Gezond en wel! 😉
Waar het in het eerste gedeelte van de race nog leuk was – was dit wel een lijdensweg te noemen. In de London Marathon-app valt het wel mee; natuurlijk is er verval te zien, maar het ziet er nog best ‘prima’ uit! Nu is een marathon lopen an sich al super knap en maken de tijden in principe niet uit – maar als ik kijk in mijn Garmin data, dan zie ik dat het echt een lijdensweg was. Ik heb in dit stuk van de race enorm veel moeten wandelen en veel water over mezelf heen gegooid. Ook kreeg ik mijn pace – na 35KM – totaal niet meer onder de 06:00 min/KM. Natuurlijk niet erg, maar dat is niet hetgeen wat ik gewend ben van mezelf! Je wil het heel graag – maar het lichaam kan het gewoon niet op dat moment. Uiteindelijk heb ik de positieve moed hoog proberen te houden en stelde ik steeds kleine tussendoelen voor mezelf op. Na 4KM hardlopen nam ik weer even pauze om te wandelen, en daarna ging ik weer door! Het wandelen hielp enorm om rustig te worden, af te koelen en mijn hartslag te verlagen.
Uiteindelijk was daar rond 39 à 40KM het Marathons International supporterspunt! Daar keek ik enorm naar uit – ook omdat er nog foto’s werden genomen! Heel fris stond ik er alleen niet meer op ;). En na dit punt was het doorstrijden tot aan de finish!
// 42.195KM doorkomst (finish!): 03:53:58
Uiteindelijk heb ik gezond en wel de finish behaald in een tijd van 03:53:58! Op een gegeven moment had ik helemaal geen zicht meer op de tijd die ik liep en was het alleen maar doorbikkelen naar de finish ;). Zelf dacht ik dat ik ruim boven de 4 uur zou eindigen, puur vanwege het vele wandelen. Dat er alsnog een tijd van sub4 in zat verbaasde me en ik was er alsnog erg blij mee! Toen ik namelijk net begon met het lopen van marathons was mijn doel sub4. Dat dit er nu, nog geen 1,5 jaar later, in zit met het vele wandelen en het vele verval; daar kan ik alleen maar trots op zijn! 🙂 En je kunt niet altijd zes gooien ;).
Mijn vader stond daarnaast een halfuur (!) op me te wachten na de finish – wat een support! Hij heeft zelf zijn ‘leeftijds’-PR gelopen; in een tijd van 03:18:50! Méga knap! En dat met de hitte! Hij gaf aan dat het goed ging en dat hij zichzelf optimaal had voorbereid; goed ingesmeerd, een petje gedragen – en hij heeft zijn les met de hitte ooit eerder tijdens de Slachtemarathon al eens geleerd. Gelukkig kan 1 van ons 2 in ieder geval toch goed tegen de hitte! 😉 Ik begon me wel zorgen te maken tegen het einde van de race – ik had nog geen appje van hem gekregen en vroeg me toch wel af hoe het met hem ging. Daarnaast maakte mijn vader zich ook zorgen om mij, aangezien het best lang duurde voordat ik binnenkwam en ik had al een tijdje niets op WhatsApp gedeeld. Hij zag de ene na de andere loper na de finish instorten en er werd zelfs nog een loper gereanimeerd… Dat zijn geen fijne beelden – en ik hoop dat het met iedereen goed is gegaan en goed is afgelopen! Het lopen van een marathon – zeker in de hitte – blijft toch een risico.
Ondanks de uitdagingen is het opnieuw gelukt om weer een prachtige marathon te voltooien! Ook deze keer heb ik weer waardevolle lessen geleerd en zijn we allebei een prachtige ervaring (én medaille) rijker!
&& What’s next? De missie sub 3:25 voortzetten in Chicago, of toch ergens anders? 😉 Mijn nieuwe doelen zijn als volgt: (zin in!)
>>> REYKJAVIK MARATHON (ICELAND) | 23.08.2025
>>> CHICAGO MARATHON (USA) | 12.10.2025
